دیشب پسرخالم برای همیشه از پیشمون رفت

هیچ وقت برادر یا خواهری نداشتم ولی توی این بیست و هفت سال همیشه مثل یه برادر بزرگتر کنارم بود، همیشه کمکم کرد، همیشه حمایتم کرد.. و من هیچ وقت نتونستم ذره ای از محبت هاشو جبران کنم، مثل الان که هیچ کاری ازم بر نمیاد

توی برزخ گیر کردم

 

عرض شود که دیشب یه کسخلی به مناسبت رفتن دانشجویان مهمان که یه ترم ار اروپا و سایر کشورهای درپیت اومده بودن یه پارتی گرفته بود تو یه خونه خارج شهر و از یه هفته قبل تو فیس بوک دعوت کرده که ما نیز لبیک گفتیم

یه خونه بود تو مایه های امریکن پای، از نوع بخور و برین و برو! فقط نفهمیدم یارو پولش زیادی کرده بود، خونش زیادی کرده بود، کسش خل شده بود یا چی؟ کل خونش به گا رفت

دیگه آخراش پامو میذاشتم زمین به زور کنده میشد

جای همه دوستان الکلی خالی بود

در عکسها گاد فادر(فاکر؟) پارتی را ملاحظه مینمایید

گرسنگی بد دردیه

تا همین پریشب که رفتیم وال مارت، تقریبا یه ماهی میشد که به خاطر پروژه و امتحان و ... نرفته بودیم چیزی بخریم و تقریبا همه آذوقه غذایی ته کشیده بود و کار به جایی رسیده بود که شروع به جیره بندی کرده بودیم و دنبال خفت کردن یه تیکه نون از هم بودیم و فکر کنم اگه یه کم دیگه ادامه پیدا میکرد تا الان خود یخچال رو هم آب پز کرده بودم و خورده بودم

حالا بخت رو کرده و امروز هم یه باربیکیو مفتی جلو دانشکده برپا بود و فعلا نیازی به خوردن یخچال احساس نمیشه